მაშ ასე, დავდგი ლობიო.ამ დროს როცა ფანჯრები იორთქლება ბავშვობა მახსენდება.სამზარეულოში რომ ვისხედით მთელი ოჯახი და “კერესინკა” ხრჩოლავდა.მე-დედაჩემის და მეზობლის ქალის ლაპარაკში სწავლას ვცდილობ.თუმცა უნდა ვაღიარო,რომ მათი ლაპარაკი უფრო მეტად მაინტერესებდა:) .
სინამდვილეში პოსტის წერა დავიწყე იმიტომ,რომ მომეყოლა ჩემი უცნაური სიზმარი.მინდა გითხრათ რომ ამ ბოლო დროს უცნაური სიზმრების დეფიციტს ნამდვილად არ განვიცდი.როგორც წესი და ალბათ ყველას,მეც მავიწყდება ხოლმე.ეს სიზმარი იმიტომ დამამახსოვრდა რომ ჩემს დეიდაშვილს მოვუყევი.მოკლედ მირეკავს გია სურამელაშვილი (მადლობა ღმერთო რომ სიზმარი იყო!) და Continue reading
კანიბალი კარამელკას ბლოგი 